• چهارشنبه ٦ اسفند ١٣٩٩-١٨:٥٦
  • دسته بندی : اخبار
  • شماره خبر : ٢٠٨٥٨
شهربانو امانی

منطقه پیاده و پیاده مدارکردن شهر

اقداماتی که از باب مفاهیم مربوط با TOD در دوره پنجم شورای شهر انجام شده است، میراثی خواهد بود برای آیندگان

خیابان ها عمومی ترین و اشــتراکی ترین فضاهای شــهر هستند. ما امــروز با چالش های زیــادی در مورد چگونگی شــکل دهی به قلمروی عمومی مواجه هستیم تا اینکه آنها واقعا پیاده پسند شوند و فراموش نکنیم تا زمانی که فضاهای عمومی پیاده پســند نشوند، دوچرخه پسند هم نخواهند شد. هر چند بخشی از پیاده پسندکردن معابر در طراحی یا بازطراحی معابر ریشــه دارد اما بخش دیگر آن به مقوله بســیار مهم اختلاط مربوط است؛ اختلاط در کاربری ها و تنوع جمعیتی در میان ساکنان شــهر. در این نوع دیدگاه، شهر باید بسیار مختلط تر از چیزی باشــد که الان هست.

همچنین اختلاط را باید در مقیــاس های کوچک دید. محدوده هایی به شــعاع ۵۰۰ و ۶۰۰متر که آنهــا را منطقه پیاده اطلاق می کنیم، نه در مقیاس های کیلومتری (آنچه کــه اکنون وجود دارد). بی تردید در کلانشــهری به وسعت تهران ضروری اســت مقیاس برنامه ریزی شهری که در طرح هــای جامــع و تفصیلی نمود پیدا می کند از ســطح منطقه و محله تا ســطح «منطقــه پیاده» کاهش پیدا کنــد. کاهش مقیاس برنامه ریزی این امکان را فراهم می کند تا در سطح عملکردی افراد پیاده برای کنترل میزان اختلاط در شهر برنامه ریزی کنیم. در خصــوص معابر پیاده پســند و ویژگی های آنهــا لازم به ذکر اســت دســتورالعملی تحت عنوان «دســتورالعمل خیابان کامل تهران» در شــهرداری تهران تهیه و ابلاغ شــد.

هر آنچه لازم است در دستورالعمل خیابان کامل ارایه شد و این دستورالعمل می تواند مبنایی باشــد برای همگان تا بتوانند معابرشان را به نفع عابر پیاده بازآرایی کنند. اگر نشود خیابانی را برای عابرپیاده جذاب کرد خیلی بعید اســت بتوانیــم آن را برای دوچرخه ها جــذاب کنیم و انتظار داشته باشیم مد دوچرخه در آن خیابان فعال شود. اما نکته کلیدی این اســت که ما دستورالعمل کم نداریم. مسأله بر سر اجراست. در اجرا می بینیم که این دستورالعمل ها طوری که باید اجرا نمی شوند. علاوه بر نقص فنی در اجرا، عمدتا با بی سلیقگی در اجرا نیز مواجه هستیم. در دوره پنجم شــورای اسلامی شــهر تهران قوانین و مصوبات کافی در خصوص اجرای این مفاهیم و به طور کلی تر پیاده ســازی رویکرد TOD در شــهر تدوین شــده اســت اما هنــوز از اجرا خبر دلگرم کننده ای نیست. TOD یکسری اصلاحاتی است که هدف غایی آن پیاده مدارکردن شهر اســت. شــهر کنونی به جای آنکه برای عابران پیاده مناسب باشــد برای خودروها مناســب است. TOD

شــهر را از خودروها پــس می گیرد و آن را برای عابران پیــاده (در ترکیب با حمل ونقل عمومی) مناســب می کند. این اقدام با تقسیم شهر به مجموعه ای از «مناطق پیاده» و با اســتفاده از اصــول و اصلاحاتی رخ می دهد که درون مناطق پیاده اعمال می شوند. یکی از مهم ترین این اصول تغییراتی اســت که در فضاهای اشتراکی شــهر یا همان خیابان ها رخ می دهد. اصلاحات دیگر، کاربری های زمین را شــامل می شــود که عمدتا تأکید آن بر اختلاط کاربری هاســت. به زبان ساده منظور از اختلاط کاربری آن اســت که هر چیزی را در شهر باید به صورت همگــن و در فواصل کوتاه توزیع کنیم تا شــهروندان به ســفرهای بیش از مقیاس پیاده نیاز کمتری داشته باشند. اقداماتــی که از باب ریل گذاری مفاهیــم مربوط با TOD چه در حــوزه ادبیات فنی و عمومــی و چه در حوزه قوانیــن و مصوبات، در دوره پنجم شــورای شهر انجام شده اســت، میراثی خواهد بود برای آیندگان تا در ســال ها و دهه های آتی با همت آنها تهران را به شــهری پایدار و پیاده مدار تبدیل کنند؛ زیرا چنین اقداماتی در مدت یک یا دو سال به نتیجه نخواهند رسید.

منبع: ویژه نامه شهر و شورا شرق

 

نظرات بینندگان
این خبر فاقد نظر می باشد
نظر شما
نام :
ایمیل : 
*نظرات :
متن تصویر: