ظلم آشکار رضاخان به مردم ایران زمین در مقوله حجاب و پافشاری در حذف آن یکی از رویدادهایی است که نه تنها فراموش شدنی نیست بلکه برای جامعه ای که بن مایه دینی دارد تا ابد در دل تاریخ باقی خواهد ماند. 

در تمام طول تاریخ مردان و زنان ایران تعهد به حجاب را در آموزه های دینی خود داشته اند و عبور از آن را به معنی عبور از مرزهای اعتقادی می دانستند. رضاشاه با پروژه حذف حجاب از خط قرمزهای جامعه دینی عبور کرد اما فکرش را هم نمی کرد که خروش و جوشش مردم در قیامی سرنوشت ساز ضربه محکمی را به تئوری ضد دینی وی وارد سازد. مردم مشهد مقدس در چنین روزی با تکیه بر آموزه های دینی خود یک «نه» بزرگ به استبداد ضد دینی گفتند و با خون خود از ارزش های والای معنوی که منطبق با فطرت پاک انسانی است، دفاع کردند.

۲۱ تیرماه در تقویم تاریخ و به مناسبت این رویداد انقلابی به نام «عفاف و حجاب» نامگذاری شده تا مردمان امروز و آیندگان بدانند که در چنین روزی چه خون های پاکی برای حفظ اعتقادات و آرمان های دینی، بر زمین ریخته شد.جامعه امروز ما میراث دار همان نسل گذشته است. همانقدر دین دار، همانقدر معتقد و همانقدر جسور و دلیر برای گفتن «نه» به حرکت های ضد دینی.

 به راستی که زنان در ایران اسلامی در طول سالیان گذشته سکاندار حجاب فاطمی (س) و پرچمدار عفت زینبی (س) بوده و هستند و در راستای حفظ ارزش های دینی از هیچ کوششی دریغ نکردند. مردان ما نیز برای حفظ این سنگر چه خون دل ها که نخوردند همانند آن سربازان رشید اسلام که برای نجات پیکر یکی از بانوان شهیده از دست صدامیون جان دادند تا پیکر ناموس وطن به دست نااهل نیوفتد.ایران زمین مهد غیرت و شرافت و ایمان است. 

شاید این روزها برخی این موضوعات را به فراموشی سپرده باشند اما به یقین تکرار این گفتار که چه رشید مردانی رفتند تا چادر از سر زن ایرانی نیوفتد تلنگری باشد برای زنده کردن گوهر درونیشان و برایشان یادآوری شود تاریخ گذشته و تصویر مردان و زنانی که می توانستند امروز نفس بکشند ولی برای حفظ ارزش های دینی شان جان دادند.

این روز که هم آوای رنگ سرخ خون شهداست را پاس میداریم و یکبار دیگر بر این نکته تاکید می کنیم که مردم ایران فرازها و فرودهای بسیاری را در کنار یکدیگر به تجربه نشسته اند اما در هیچ کدام از آنها دست از دست یکدیگر جدا نکردند و قوی تر و با اقتدارتر بر آرمان های خود ایستادند.